หน้าหนังสือทั้งหมด

ชฎุมาปฐกวา (ปฐมภาคอิท)
108
ชฎุมาปฐกวา (ปฐมภาคอิท)
ประโยค 2 - ชฎุมาปฐกวา (ปฐมภาคอิท) หน้า 108 ภควปีฏิมา น นิวุตตาปสิโ ปฐมภา ภควา สทธิ คุณูปฏิ นิวุตเตุ นาสตฺถิ อิติโ ปติ ภควา สทธิ อารามเมว อนามสฺติ โทเภ ภควา จินฺตุสส ยอ จี ปิติ สุนฺทิก ธนฺ อิโธ ดํ ภคว
เนื้อหานี้กล่าวถึงพระพุทธเจ้าและพระสาวกสำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สารีปุตฺต และ อานนท ซึ่งมีบทบาทสำคัญในพระพุทธศาสนา โดยเน้นถึงการเข้าถึงความรู้และการปฏิบัติในแนวทางที่เป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นและพัฒนาจิตใจ
อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก
4
อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก
อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก คำชี้แจงการใช้อุปมาอุปไมย 1. บทนำ อุปมาอุปไมยนี้ คัดลอกจากพระไตรปิฎกฉบับต่างๆ และหนังสือมีนปัญหา ฉบับ ชำระโดยพระธรรมมหาวีรวัตร (ปุ๋ย ฉายแสง) คณะผู้จัดได้คัดลอกข้อความจากพระไ
เอกสารนี้นำเสนออุปมาอุปไมยที่คัดลอกจากพระไตรปิฎกที่ถูกจัดเรียงตามหลักมงคลสูตร ๓๘ ประการ เพื่อความสะดวกในการค้นคว้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่ต้องการนำไปใช้ในการเขียนบทความ ควรศึกษาที่มาของแต่ละอุปม
อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก
71
อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก
๗๐ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ๒.๘ ธรรมดาราชสีห์อย่าไม่สะสมอาหาร กินคราวหนึ่งแล้วไม่เก็บไว้อีก ฉันใด ภิกษุผู้ปรารถนาความเพียรไม่ควรสะสมอาหาร ฉันนั้น. ม.ม. (พฤษภ) มค. ๑๘/๑๓๓ ๒.๑๐ ความโลภด้วยอำนาจความพอใจ
บทเรียนจากพระไตรปิฎกเน้นถึงความสำคัญของการมีสติและการพิจารณาอย่างถี่ถ้วนในการดำเนินชีวิต โดยได้เปรียบเทียบการเก็บอาหารของราชสีห์กับการปฏิบัติตนของภิกษุผู้มีความเพียร นอกจากนี้ยังเน้นถึงอันตรายของการโล
อุปมาอุปไมยและการตัดใจจากสามี-ภรรยา
121
อุปมาอุปไมยและการตัดใจจากสามี-ภรรยา
๑๒๐ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ๒.๓ บ้านาม และสังข์มีสีเสมอเหมือนกัน ฉันใด พระเวสสันดร และพระนางมัทรีก็มีพระนััส เณตนาคเสมอเหมือนกัน ฉันนั้น ขุ. ชา. (ทั่วไป) มก. ๒๕/๖๒๘ ๒.๔ แม่น้ำที่ไม่มีน้ำชื่อว่า เปล
บทความนี้นำเสนออุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎกรวมถึงการตัดใจจากคนรัก เมื่อมีคนพูดถึงแม่น้ำที่ไม่มีน้ำและหญิงที่ปราศจากสามี แม้มีลูกนับสิบ ก็ยังคงไม่ถือว่าบริบูรณ์เหมือนกับเรื่องราวของพระเวสสันดรและพระนางมัทร
อิทธิบาท ๔ และบทเรียนจากพระไตรปิฎก
124
อิทธิบาท ๔ และบทเรียนจากพระไตรปิฎก
อาจ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ๑. อิทธิบาท ๔ ๑.๑ ธรรมดาราชสีห์ยอมเที่ยวไปด้วยเท้าพี่ส่ออย่างอาจ ฉันใด ภิกษุผู้ปรารถนาความเพียรก็ควรเที่ยวไปด้วยอิทธิบาท ๔ ฉันนั้น. มิลิน. ๔๙๙ ๑.๒ นรชนจะเป็นผู้มีชาติทำ
เนื้อหานี้กล่าวถึงอิทธิบาท ๔ ที่แสดงถึงการปฏิบัติและความมุมานะที่มีความสำคัญในพระพุทธศาสนา โดยอธิบายผ่านอุปมาอุปไมยต่างๆ เช่น ความรุ่งเรืองของผู้ที่มีความขยันและการสร้างปณิธานรวมถึงการพิจารณาผลก่อนทำก
อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก
167
อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก
666 อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ๒.๑๒ เปรียบเหมือนชายเลี้ยงหม คนหนึ่ง ไปส่งบ้านอื่นเห็นคน (อาจารย์) แห่ง ที่เขาถิ่นไว้เป็นอันมาก ก็คลี่ผ้าห่มออก เอากุ้งแห้งใส่แล้วนอนเหนื่อยศรีษะแ ท่ระทางฝนตก คุณนั้นก็ไห
เนื้อหาในบทนี้นำเสนออุปมาอุปไมยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าใช้สอนพระราหุลเกี่ยวกับการตระหนักถึงคุณค่าและการละความเห็นผิด โดยใช้ภาพเปรียบเทียบที่หลากหลาย เช่น ชายเลี้ยงหมา, นักลงสลาก, และการเลือกของมีค่า เป็
อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก
185
อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก
อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ทั้งหลายก็เหมือนกัน บางคนพอลอดก็ดตาย บางคนอยู่ได้เกินว่านี้ก็ตาย สัตว์ทั้งหลายเมื่อทำกรรมไว้ ตายไปก็จะไปสูรถู่ ผูทำคุณธรรม เมื่อเขาตายก็จะไปสู่สุคสรรรค์ ติ.ส. (พุทธ) มค. ๒๕/๕
บทความนี้วิเคราะห์อุปมาอุปไมยที่สื่อถึงการตายและการมีชีวิตในพระไตรปิฎก โดยเปรียบเทียบการตายก่อนวัยอันควรกับผลไม้ที่ยังไม่สุก ที่สะท้อนถึงการไม่บรรลุเป้าหมายและการติดยึดของชีวิต ขณะเดียวกัน ยังมีแนวคิด
ความสำคัญและประโยชน์ของการฟังธรรม
215
ความสำคัญและประโยชน์ของการฟังธรรม
๒. ความสำคัญของการฟังธรรม ๒.๑ ข้าพเจองค์ปธราณความเจริญของตนทางการศึกษา พวกสัตบุรุษผู้จงคบ ข้าพองค์ ข้าพองค์ไม่อ้อมด้วยสุภาษิต จดหมายสมุทรไรอ้อมด้วยแม่น้ำ ฉะนั้น ข.ช.า. (โพธิ) มก. ๒๘/๑๘ ๒.๒ ไฟที่
การฟังธรรมมีความสำคัญอย่างยิ่งในการพัฒนาจิตใจและการศึกษา การฟังคำสอนจากพระพุทธเจ้านำมาซึ่งปัญญาและความเข้าใจที่ลึกซึ้ง การได้ฟังธรรมช่วยให้บุคคลมีสติปัญญาและสามารถพัฒนาตนเองได้อย่างมีคุณภาพ การฟังคำสอ
อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก
219
อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก
๒๒๒ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ๒.๒ เราจักอดกลั้นคำล่วงเกิน เหมือนช้างอดทนต่อกงกร ที่ตกล่ามในสงคราม ฉนั้น. ชู.ธ. (พุทธ) มก. ๓๓/๒๒๓ ๒.๓ ธรรมดาแผ่นดินย่อมอดกลั้นสิ่งทั้งปวง ที่เขาทั้งลง เลอะด่างบ้าง ไม่ล
เนื้อหานี้สำรวจอุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก โดยระบุถึงการอดกลั้นคำล่วงเกิน เปรียบเทียบกับช้างในสงครามและพื้นดินที่อดทนต่อสาธารณะ วิถีชีวิตและการกระทำของผู้ที่มีความอดทนต่อคำพูดต่างๆ เช่นเดียวกับช้างที่ต้อ
คุณธรรมและการเพียรในพระพุทธศาสนา
228
คุณธรรมและการเพียรในพระพุทธศาสนา
สมรสาคร ฉันใด คุณ ๕ ข้อนี้คือ ความมักน้อย ความสันโดษ ความขัดเกลากิเลส ความเป็นผู้ถึงง่าย และการปรารถนาความเพียร ของกิฐนั้นก็ฉันนั้นเหมือนกัน คือ บริบูรณ์แล้วก็ช่วยให้คุณธรรมเริ่มตั้งแต่กวด ๑๐ จนกระทั่
บทความนี้นำเสนอเกี่ยวกับคุณธรรมที่สำคัญในพระพุทธศาสนา ซึ่งได้แก่ ความมักน้อย ความสันโดษ ความขัดเกลากิเลส ความเป็นผู้ถึงง่าย และการปรารถนาความเพียร โดยมีการอ้างอิงถึงคำสอนต่างๆ ในพระไตรปิฎกที่เกี่ยวข้อ
การพิจารณาร่างกายและความไม่เที่ยงของชีวิต
264
การพิจารณาร่างกายและความไม่เที่ยงของชีวิต
๒๖๓ อุมาอุมาไม่ยอดพระไตรปิฎก ๕.๒๒ หญิงทั้งหลายในโลก ย่อมยำยิบรับประมาแล้ว หญิงเหล่านั้นย่อมจงจิตของบรรษ ไป เหมือนผลัดใบยุ่นที่น่ากลัวกันไป ฉนั้น บัณฑิตกล่าวว่า เป็นหย่องพรหมจรรย์ ข.ชา. (โพธิ) มก. ๑๐๒
บทวิเคราะห์เกี่ยวกับร่างกายที่ไม่เที่ยงและไม่สะอาด ตามที่ได้มีการกล่าวไว้ในพระไตรปิฎก เสนอแนะให้พิจารณาร่างกายว่าเป็นสิ่งไม่ถาวรและระลึกถึงซากศพ เพื่อสร้างความเข้าใจในความเปราะบางของชีวิตและลดความยึดม
สามเณรันฺติและการบรรลุนิพพาน
79
สามเณรันฺติและการบรรลุนิพพาน
สามเณรันฺติได้รับบุรณผลเพิพาน สมความปรารถนาที่ตั้งใจไว เมื่อทำบุญทุกครังวานนิพพานะจะโย โธุด เพราะฉะนั้นเมื่อพวกเราทุกคนทำบุญ ต้องอธิษฐานกำกับทุกครั้งด้วยว่า “นิพพานะจะโย โพธิ” ไม่ว่าเราจะทำบุญ อ
สามเณรันฺติได้รับบุรณผลเพิพานจากการทำบุญ โดยอธิษฐานทุกครั้งว่า “นิพพานะจะโย โพธิ” เมื่อท่านบรรลุเป็นพระอรหันต์ ได้ตรวจตราบุญและบารมีที่สร้างมาตลอด ความเปลี่ยนแปลงและการเห็นบุญที่ทำทำให้ท่านรู้สึกปลื้ม
เทพบุตรมาร: บารมีและการถวายทาน
483
เทพบุตรมาร: บารมีและการถวายทาน
เทพบุตรมาร (๑) ៤៨២ ท้าววสวัตตีมารนี้ได้สร้างบารมีมาหลายภพหลายชาติ ทั้งที่เป็นอุปบารมีและปรมัตถบารมี ตอนนี้ก็อยู่ในช่วงกำลังบ่ม บารมีเป็นพระโพธิสัตว์อยู่ ในเรื่องของทานที่เป็นปรมัตถบารมี ซึ่งเป็นเรื่อง
บทนี้พูดถึงท้าววสวัตตีมารผู้สร้างบารมีมาหลายชาติชาติ และในยุคพุทธเจ้ากัสสปะ ที่ท่านเป็นอำมาตย์ชื่อโพธิและมีบทบาทสำคัญในประวัติศาสตร์การถวายทานให้พระพุทธเจ้าโดยพระเจ้ากิงกิสสมหาราช ผู้มีจิตใจเลื่อมใสใน
อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา: ปัญหาทางอภิธรรม
84
อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา: ปัญหาทางอภิธรรม
ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 84 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 84 ติ ลักขณญชาติ สรสลักขณ์ วิเสสนปุพฺพปโท ฯ ปฏิวิชฺฌน์ ปฏิเวโธ สพฺพญญุตญาณ์ ฯ วิธ ญาณ ฯ ปฏิสทฺโท
ในเอกสารนี้มีการอภิปรายเกี่ยวกับลักษณะและการวิเคราะห์ทางอภิธรรม โดยเน้นถึงความสำคัญของมูลฎีกาในพุทธศาสนา การใช้ญาณในการเข้าถึงความรู้ และแนวทางในการศึกษาทางอภิธรรม อธิบายถึงหลักการของปฏิเวธ รวมถึงวิธี
อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา
165
อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา
ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 165 สตฺตมปริจเฉทตฺถ โยชนา หน้า 165 โพธิ สพฺพญญุตญาณ - รียมคเค จ นาริยนติ(๑) ๆ ปกเขติ โกฏฐาเส ฯ ภวานํ สมฺปโยควเสน วา อุปการกวเ
ในเนื้อหาบทนี้มีการพูดถึงสติปฏิบัติในเพจ 165 ซึ่งเกี่ยวข้องกับ อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา และการวิเคราะห์วัตถุธรรมต่างๆ ที่มีความเกี่ยวพันกัน เริ่มต้นที่การศึกษาภายใต้แนวคิดต่างๆ เช่น อวิชชา ตัณหา รวมถึงการ
อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา
237
อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา
ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 237 สตฺตมปริจเฉทตฺถ โยชนา หน้า 237 โพธิยาติ วิเสสน์ ฯ วาสทฺโท วิกปุโป ฯ โพธิยาติ องคาติ สมพนฺโธ ๆ องคา จ เต ภูตา จาติ องคภูตา
บทความนี้กล่าวถึงการวิเคราะห์และการทำความเข้าใจในหลักอภิธรรม ผ่านการพูดถึงโพธิสฺส องคา และโพชฌงคาที่เกี่ยวข้อง รวมถึงอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างธรรมีและวิจินาติ การบรรลุธรรมที่ละเอียด โดยมุ่งเน้นการเชื่
วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสุล (ปฐโม ภาโค)
90
วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสุล (ปฐโม ภาโค)
ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสุล (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 90 วิสุทธิมคเค วทนฺติ ฯ อปริกฺขิตฺเต คาเม ย สพฺพปจฺจนฺติมสฺส ฆรสฺส ทวาเร ฐิโต มาตุคาโม ภาชเนน อุทก ฉฑเทติ ตสฺส ปตนฏฺฐานํ ฆรูปจาโร ฯ ตโต
ในเนื้อหานี้มีการพูดถึงความสำคัญของวิสุทธิมคฺคในการปฏิบัติธรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องคามและอรัญญ์ การใช้ชีวิตและการเข้าถึงธรรมอยู่เหนือกิเลส และการปฏิบัติธรรมที่ประณีตซึ่งนำไปสู่การบรรลุธรรม การชี้
ประโยชน์ของปกรณ์วิสุทธิมคฺคสฺสในพระพุทธศาสนา
97
ประโยชน์ของปกรณ์วิสุทธิมคฺคสฺสในพระพุทธศาสนา
ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณ์วิเสสกุล (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 97 พฺรหฺมวิหารนิทฺเทโส สงฺคาม เชสสส สปตฺตกรเณ จ ธมฺเม อตฺตนาว อตฺตโน กริสฺสสิ ฉวาลาฮูปโม จ.ภวิสฺสสีติ ฯ ตาเสา ฆฏยโต วายมโต สเจ ติ ปฏิ
เนื้อหานี้กล่าวถึงหลักการของปกรณ์วิสุทธิมคฺคสฺสที่วิเคราะห์เกี่ยวกับการทำสมาธิและการนำจิตไปสู่การบรรลุความสงบ โดยชี้ให้เห็นถึงการอุทธรณ์ในระบบการฝึกจิต และความสำคัญของการมีสมาธิและรายละเอียดในการฝึกฝน
วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - การบรรลุพระอรหัต
76
วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - การบรรลุพระอรหัต
…มโดยอาการ ๖ เนื่องด้วยคุณธรรมมีอโลภะเป็นต้น ด้วย พระโยคีผู้มีอัชฌาสัยอันถึงพร้อมอย่างนี้ ย่อมจะบรรลุโพธิ ๓ อย่างใดอย่างหนึ่ง ดังท่านกล่าวไว้ว่า ก็อัชฌาสัย 5 ประการของพระ โพธิสัตว์ทั้งหลาย ย่อมเป็นไปพร้อมเพื…
เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการบรรลุพระอรหัตของภิกษุผ่านอัชฌาสัยที่สมบูรณ์ หรือการมีคุณธรรมที่ปราศจากความโลภ โทสะ และโมหะ พระโยคีที่มีอัชฌาสัยจะบรรลุโพธิที่ยอดเยี่ยม โดยมีอัชฌาสัย 5 ประการเป็นส่วนสำคัญในการ
ประโยค-ปรมฤกษ์สาย นาม วิสุทธิมงคล
388
ประโยค-ปรมฤกษ์สาย นาม วิสุทธิมงคล
ประโยค-ปรมฤกษ์สาย นาม วิสุทธิมงคลลำวงษ์สมมุติยาม มหากษัตริย์สมมุติยาม (ปฐม ภาค ๑) - หน้าที่ 388 วิสุทธิมงคล สวัสดีนาม สนุฏฐิยา ชายติติ ปิณฑโร ตัวถินิจมุนเทพ นิปุริยโต ลาภติ กัลยาณ์ ประสิทธิ์ ปรมฤกษ์
เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงหลักธรรมและการปฏิบัติเพื่อให้ถึงความสุขสงบ สรรพสิ่งและความเป็นจริงถูกวิเคราะห์อย่างลึกซึ้ง รวมถึงการศึกษาความหมายของคำสอนจากพระพุทธเจ้าเพื่อให้ผู้ปฏิบัติสามารถกราบสักการะและเข้าใ